 |
 |
Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές το χρόνο. Η μία περίπου στις 23 του Σεπτέμβρη και λέγεται «φθινοπωρινή» και η άλλη γύρω στις 21 του Μάρτη οπότε λέγεται «εαρινή» δηλαδή ανοιξιάτικη. Στις ισημερίες όπως μαρτυρά και η λέξη, η μέρα είναι ίση με τη νύχτα. Έχουμε δηλαδή σε αυτές τις ημερομηνίες περίπου 12 ώρες μέρα και 12 ώρες νύχτα.
Αστρονομικά, η εαρινή ισημερία θεωρείται η επίσημη έναρξη της Άνοιξης.
Την ημέρα λοιπόν της επίσημης έλευσης της Άνοιξης τα πρωτάκια και τα δευτεράκια μαζί με τις δασκάλες τους και τη μουσικό, μας είπαν τα κάλαντα του Μάρτη, τα Χελιδονίσματα της Θράκης, φορώντας λουλούδια και ανεμίζοντας μια χελιδόνα στον αέρα.
 |
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα ήρθε κι άλλη μελιδόνα
κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε:
Μάρτη, Μάρτη μου καλέ και Φλεβάρη τρομερέ
κι αν χιονίσεις κι αν τσικνίσεις καλοκαίρι θα μυρίσεις
κι αν χιονίσεις κι αν φλεβίσεις πάλι άνοιξη θ΄ανθίσεις!
Όλα αυτά ωραία θα μου πείτε αλλά… οι ψύλλοι πού κολλάνε;
Επειδή παλιά με τον ερχομό της Άνοιξης άρχιζαν να αναπαράγονται τα παρασιτικά έντομα (ψύλλοι, κοριοί κ.τ.ό.) πάντα οι καλαντιστές του Μάρτη έβαζαν στην αποφώνηση μαζί με τις άλλες ευχές ένα στιχάκι σχετικό με τα ενοχλητικά ζωύφια:
Όξω ψύλλοι και κοριοί,
μέσα οι νοικοκυροί,
όξω Κουτσοφλέβαρε
μέσα Μάρτης και χαρά
και καλή νοικοκυρά!