Μια μαγική βραδιά

«Δουλεύουμε για τους επόμενους. Κάθε γενιά δουλεύει για τους επόμενους.»

Μια μαγική βραδιά ζήσαμε την Παρασκευή 8 Ιουνίου στο πάρκο της Κνωσσού.

Η χορωδία του σχολείου μας μαζί με τη χορωδία του 49ου Δημοτικού Ηρακλείου υπό τη διεύθυνση του μουσικού μας κ. Δημήτρη Ζαϊμάκη, έδωσαν μια συναυλία με τα «Τραγούδια της Πατρίδας και του Ονείρου».

Το  πρόγραμμα της συναυλίας άρχισε με «κλασσικά» παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια και συνέχισε με επιλογές από έργα του Μάνου Χατζιδάκη (Καπετάν Μιχάλης, Λιανοτράγουδα και Περσεφόνη). Το α΄μέρος έκλεισε με το Χρισαλιφούρφουρο του Νίκου Κυπουργού (από τη Λιλιπούπολη).

Το β΄μέρος  ξεκίνησε με ένα γαλλικό μεσαιωνικό τραγούδι και ακολούθησαν  ποιήματα διαφόρων Ελλήνων ποιητών μελοποιημένα από τον ίδιο τον κ. Ζαϊμάκη, το πανέμορφο «Κορίτσι» του Οδυσσέα Ελύτη σε μουσική Δημήτρη Λάγιου και η μεγάλη επιτυχία (στο σχολείο μας το σιγοτραγουδάμε όλοι) «Allegria»  του Franco Dragone. Η εκδήλωση έκλεισε με το ποίημα του Παναγιώτη Γεωργουδή «Πέραν» μελοποιημένο από τον κ. Ζαϊμάκη το οποίο και έδωσε το όνομα στη συναυλία.

Η διαδοχή των τραγουδιών παρέπεμπε σε ένα μουσικό ταξίδι από το παρελθόν στο σήμερα γιατί όπως είπε και ο κ. Ζαϊμάκης «…τραγουδάμε τη μουσική που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι, όπως και εμείς θα κληροδοτήσουμε τη μουσική μας σε εκείνους που θα έρθουν μετά από μάς».

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την εκδήλωση και καταχειροκρότησε τους μικρούς χορωδούς αλλά και το Δημήτρη Ζαϊμάκη που με κόπο αλλά και με (μοναδικό) τρόπο ξέρει να διδάσκει στα παιδιά πώς να συν-άδουν!

Ευχαριστούμε όλους και ιδιαίτερα τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο, τον προϊστάμενο Α΄βάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ηρακλείου κ. Αποστολάκη, τον σχολικό Σύμβουλο Μουσικών Κρήτης κ. Δροσουλάκη και τον ποιητή κ. Παναγιώτη Γεωργουδή, που τίμησαν τα παιδιά με την παρουσία τους.

Έχουμε επισκέπτες

Αυτή την εβδομάδα, την προτελευταία της σχολικής χρονιάς, είχαμε δύο μέρες «μουσαφίρηδες» δηλαδή δεχτήκαμε επισκέπτες.

Ντριν! το κουδούνι της εξώπορτας , ανοίγουμε και δεχόμαστε τα πολύ αγαπητά παιδιά από το 49ο Δημοτικό συνοδευόμενα από τον επίσης αγαπητό διευθυντή τους κ. Στειακάκη Γιώργο.

Αμέσως μετά την άφιξη των επισκεπτών, ουράνιες μελωδίες ξεχύνονται από τα ανοιχτά παράθυρα του Μποδοσάκειου και μαγεύουν τους περαστικούς και τους γείτονες. Μάλιστα, ο φιλόμουσος ιδιοκτήτης του απεναντινού καφενείου συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη μουσική, που έστειλε δροσερά κεράσματα για όλα τα παιδιά … Τον ευχαριστούμε για τη χειρονομία.

Θα σας πω το μυστικό, αλλά μην το πείτε πουθενά: οι μουσαφίρηδες είναι η χορωδία του 49ου Δ. Σχολείου η οποία «συνάδει» (στην κυριολεξία) με τη δικιά μας χορωδία υπό την καθοδήγηση του κ. Δημήτρη Ζαιμάκη γιατί προετοιμάζουν μία από κοινού συναυλία!

Ο πασχαλινός Παπαγκένο λέει τα κάλαντα του Λαζάρου!

Τελευταία ημέρα πριν τις διακοπές του Πάσχα και τα μικρά μας (δευτεράκια και πρωτάκια μαζί) το ‘σκασαν  πάλι πρωί πρωί από το σχολείο!

Πήραν μαζί τους τον κ. Παπαγκένο (φίλο τους και φίλο των πουλιών), τον κ. Μιλό (κατά κόσμον κ. Ζαϊμάκη) και έναν μεγάλο σταυρό, στολισμένο με λουλούδια.

Τους ακολουθήσαμε κρυφά, γεμάτοι περιέργεια, να δούμε πού πάνε και… με μεγάλη μας έκπληξη τους ακούμε  να τραγουδάνε στους δρόμους της γειτονιάς τα κάλαντα του Λαζάρου!

-Πού σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου,

που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.

-Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος

κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.

Βάγια- βάγια τω Βαγιώ τρώνε ψάρι και κολιό.

Και την άλλη Κυριακή… τρώνε το παχύ αρνί!

Πήγανε στο ΚΑΠΗ της Αγίας Τριάδας!

Τα είπανε στα δευτεράκια του Σχολείου Ευρωπαϊκής Παιδείας…

αλλά και στην  Δ/ντρια κ. Μπατάλα και την Υποδ/ντρια κ. Φιλιππάκη.

Τα είπανε στους ανθρώπους της Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.

 

Ο χριστουγεννιάτικος Παπαγκένο πάει στο μουσείο

 

Τα παιδιά της Α’ τάξης μαζί με τα Δευτεράκια  πήραν τον κ. Μιλό (κατά κόσμον κ. Ζαϊμάκη) , τον κ.Παπαγκένο (φίλο τους και φίλο των πουλιών)  και το ‘σκασαν πρωί-πρωί απ’ το σχολείο!

Μα… τελευταία ημέρα πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων, πού πάνε αυτοί?

Γεμάτοι περιέργεια τους ακολουθήσαμε κρυφά και μετά από αρκετό τρέξιμο στους δρόμους, τους βλέπουμε να μπαίνουν στο Αρχαιολογικό Μουσείο.

Εκεί, στην είσοδο, τους ρώτησε ένας φύλακας τι θέλουν και ακούμε να φωνάζουν όλοι μαζί:  «Ήρθαμε να σας φέρουμε την Αστρίνα!»

Και τότε μαγικά, οι πόρτες του Μουσείου άνοιξαν και τα παιδιά μπήκαν μέσα.

Αχ, Παπαγκένο! Όλο σε περιπέτειες βάζεις τα παιδιά!

Γι αυτό σε αγαπάνε…