Μα… ποια είναι αυτά τα παιδιά κ. Καλαντζάκη;

Μια περίεργη κινητικότητα υπήρχε πολλές μέρες τώρα στην Δ΄τάξη…

Έμπαιναν, έβγαιναν, κρατούσαν χαρτιά, τα διάβαζαν, κρυφογελούσαν και κάποιες φορές σιγοτραγουδούσαν. Πάντως, μόλις τους πλησίαζαν οι κατάσκοποι ( ε…οι ανταποκριτές ήθελα να πω) της ιστοσελίδας μας, σταματούσαν και έκαναν τους αδιάφορους!

-Τι κάνετε εκεί βρε παιδιά; ρωτούσαμε.

-Κάνουμε πρόβες για τη γιορτή της 28ης! μας απαντούσαν.

-Και γιατί γελάτε βρε παιδιά; ξαναρωτούσαμε.

-Θα δείτε… θα δείτε… μας απαντούσαν και απομακρυνόταν  με ένα μυστηριώδες ύφος.

Ήρθε επιτέλους η ημέρα της γιορτής και όλα τα παιδιά του σχολείου μαζί με τους δασκάλους και τους γονείς μαζευτήκαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων. Έκλεισαν τα φώτα, άρχισε η γιορτή και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι δεν γνωρίζαμε τα παιδιά που βγήκαν στη σκηνή!

Όλοι σοβαροί, αγέλαστοι και στημένοι στη σειρά, άλλοι με στρατιωτικές στολές, άλλοι με παράξενα ρούχα, άλλοι με τη στολή της παρέλασης, φαίνονταν μεγάλοι και στο ανάστημα και στο ύφος.

Μα ποια παιδιά είναι αυτά;

Ευτυχώς βγήκε και ο κ. Καλαντζάκης (ο μόνος που  αναγνωρίσαμε) και μας σύστησε τους μαθητές του επί σκηνής.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: ο Κωνσταντίνος ήταν ο Έλληνας λοχίας, ο Χάρης ήταν ο Ιταλός αιχμάλωτος, οι 2 Έλληνες στρατιώτες ήταν ο Σάββας με τον Αναστάση, οι πιτσιρικάδες της Αντίστασης ήταν ο Ηλίας, ο Άγγελος, ο Ιάσονας και ο Μπάμπης, ο Άγγλος κρατούμενος ήταν ο Μπιόρν, ο Γερμανός δεσμοφύλακας ήταν ο Μάρκος, η νοσοκόμα ήταν η Αναστασία, η δασκάλα ήταν η Ελένη και μαθήτρια η Ιωάννα ενώ η Ελβίρα ήταν η μάνα και ο Γιάννης ήταν ο φαντάρος που έφευγε για το μέτωπο και τον αποχαιρετούσε ο γέροντας που ήταν ο Αμαρίλντο! Και ο Μιχάλης, ο Αντρέας και ο Μάνος που μας απήγγειλαν ποιήματα με τέλεια φωνή, τονισμό και παράστημα.

Συγκινηθήκαμε, δακρύσαμε, αλλά γελάσαμε κιόλας με όλα αυτά που έλαβαν χώρα επί σκηνής εκείνη την ημέρα. Θυμηθήκαμε γεγονότα και μάθαμε καινούρια στοιχεία για τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο από τα βίντεο που προβάλλονταν στην οθόνη και τα ιστορικά κείμενα που μας διάβασαν (υπέροχα) οι τρεις αφηγήτριες η Ελένη, η Ιωάννα και η Αναστασία.

Α, και να μην ξεχάσουμε τη διακόσμηση της αίθουσας την οποία είχαν φτιάξει τα ίδια τα παιδιά της Δ΄τάξης με τα χεράκια τους και την καθοδήγηση της κ. Σοφίας Μπακιρτζή των εικαστικών.

 

Μπράβο στα παιδιά της Δ΄τάξης και προπαντός στο δάσκαλό τους τον κ. Μανόλη Καλαντζάκη που έγραψε τα κείμενα, έφτιαξε τα βίντεο, έκανε τις πρόβες και τη σκηνοθεσία στα θεατρικά, διάλεξε τα ποιήματα και τα δίδαξε και είχε όλη την επιμέλεια και τον συντονισμό της παράστασης.

Παιδιά, μας δείξατε ότι έχετε πια μεγαλώσει και ωριμάσει. Μπήκατε στην κατηγορία των «μεγάλων» του σχολείου. Περιμένουμε να δούμε από σας κι άλλα ωραία πράγματα!

 

Το νερό τελειώνει! 8 Συμβουλές από τα παιδιά της Β΄τάξης …

Το νερό τελειώνει! Κλείστε τις βρύσες!

Μα, είναι δυνατόν να ζήσουμε με κλειστές βρύσες? Όχι βέβαια!

Υπάρχουν όμως κάποια μυστικά, που αν τα εφαρμόσουμε θα  μειωθεί η κατανάλωση του νερού.

Τα παιδιά της Β΄Τάξης με τη βοήθεια του κ. Μανόλη Κασαπάκη, του δασκάλου της πληροφορικής, δημιούργησαν ένα βίντεο για να μας δείξουν μερικές καλές πρακτικές που πρέπει να υιοθετήσουμε στην καθημερινή μας ζωή, για να εξοικονομούμε νερό.

Δείτε το με προσοχή και ας προσπαθήσουμε όλοι να τα κάνουμε πράξη. Ο καθένας  στο σπίτι του.

Τι υπάρχει πίσω από τις σκιές;

Θυμάστε τις σκιές στον τοίχο του σχολείου; Πίσω από αυτό το γκράφιτι κρύβεται πολλή δουλειά που «έτρεξε» στη διάρκεια όλης της σχολικής χρονιάς στην ώρα των εικαστικών της Δ΄τάξης.

Ζητήσαμε από την κ. Σοφία Μπακιρτζή, τη δασκάλα των εικαστικών, να μας περιγράψει με συντομία αυτή την πορεία προς το … γκράφιτι και να σήμερα, που σας την παρουσιάζουμε με τίτλους αλλά και φωτογραφικό υλικό!

Θαυμάστε:

Θέατρο σκιών. Κατασκευή φιγούρας.

Σχεδίαση και χρωματισμός σκιών αντικειμένων.

Κατασκευή ανθρωπάκια από χαρτί και αλουμινόχαρτο και σχεδίαση των σκιών τους.

Το προφίλ του καθενός με ό,τι αγαπά και ό,τι μισεί.

Το προφίλ του καθενός με τα βασικά και τα συμπληρωματικά τους χρώματα.

Ζώα με τις σκιές των χεριών τους.

Αντικατοπτρισμός, η σκιά των αντικειμένων μέσα στο νερό.

Σκιές στον τοίχο. Γκράφιτι.

 

Στην οδό Γαλάτειας Καζαντζάκη. Περάστε, να θαυμάσετε!

 

Μια μαγική βραδιά

«Δουλεύουμε για τους επόμενους. Κάθε γενιά δουλεύει για τους επόμενους.»

Μια μαγική βραδιά ζήσαμε την Παρασκευή 8 Ιουνίου στο πάρκο της Κνωσσού.

Η χορωδία του σχολείου μας μαζί με τη χορωδία του 49ου Δημοτικού Ηρακλείου υπό τη διεύθυνση του μουσικού μας κ. Δημήτρη Ζαϊμάκη, έδωσαν μια συναυλία με τα «Τραγούδια της Πατρίδας και του Ονείρου».

Το  πρόγραμμα της συναυλίας άρχισε με «κλασσικά» παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια και συνέχισε με επιλογές από έργα του Μάνου Χατζιδάκη (Καπετάν Μιχάλης, Λιανοτράγουδα και Περσεφόνη). Το α΄μέρος έκλεισε με το Χρισαλιφούρφουρο του Νίκου Κυπουργού (από τη Λιλιπούπολη).

Το β΄μέρος  ξεκίνησε με ένα γαλλικό μεσαιωνικό τραγούδι και ακολούθησαν  ποιήματα διαφόρων Ελλήνων ποιητών μελοποιημένα από τον ίδιο τον κ. Ζαϊμάκη, το πανέμορφο «Κορίτσι» του Οδυσσέα Ελύτη σε μουσική Δημήτρη Λάγιου και η μεγάλη επιτυχία (στο σχολείο μας το σιγοτραγουδάμε όλοι) «Allegria»  του Franco Dragone. Η εκδήλωση έκλεισε με το ποίημα του Παναγιώτη Γεωργουδή «Πέραν» μελοποιημένο από τον κ. Ζαϊμάκη το οποίο και έδωσε το όνομα στη συναυλία.

Η διαδοχή των τραγουδιών παρέπεμπε σε ένα μουσικό ταξίδι από το παρελθόν στο σήμερα γιατί όπως είπε και ο κ. Ζαϊμάκης «…τραγουδάμε τη μουσική που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι, όπως και εμείς θα κληροδοτήσουμε τη μουσική μας σε εκείνους που θα έρθουν μετά από μάς».

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε την εκδήλωση και καταχειροκρότησε τους μικρούς χορωδούς αλλά και το Δημήτρη Ζαϊμάκη που με κόπο αλλά και με (μοναδικό) τρόπο ξέρει να διδάσκει στα παιδιά πώς να συν-άδουν!

Ευχαριστούμε όλους και ιδιαίτερα τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο, τον προϊστάμενο Α΄βάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ηρακλείου κ. Αποστολάκη, τον σχολικό Σύμβουλο Μουσικών Κρήτης κ. Δροσουλάκη και τον ποιητή κ. Παναγιώτη Γεωργουδή, που τίμησαν τα παιδιά με την παρουσία τους.

Έχουμε επισκέπτες

Αυτή την εβδομάδα, την προτελευταία της σχολικής χρονιάς, είχαμε δύο μέρες «μουσαφίρηδες» δηλαδή δεχτήκαμε επισκέπτες.

Ντριν! το κουδούνι της εξώπορτας , ανοίγουμε και δεχόμαστε τα πολύ αγαπητά παιδιά από το 49ο Δημοτικό συνοδευόμενα από τον επίσης αγαπητό διευθυντή τους κ. Στειακάκη Γιώργο.

Αμέσως μετά την άφιξη των επισκεπτών, ουράνιες μελωδίες ξεχύνονται από τα ανοιχτά παράθυρα του Μποδοσάκειου και μαγεύουν τους περαστικούς και τους γείτονες. Μάλιστα, ο φιλόμουσος ιδιοκτήτης του απεναντινού καφενείου συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη μουσική, που έστειλε δροσερά κεράσματα για όλα τα παιδιά … Τον ευχαριστούμε για τη χειρονομία.

Θα σας πω το μυστικό, αλλά μην το πείτε πουθενά: οι μουσαφίρηδες είναι η χορωδία του 49ου Δ. Σχολείου η οποία «συνάδει» (στην κυριολεξία) με τη δικιά μας χορωδία υπό την καθοδήγηση του κ. Δημήτρη Ζαιμάκη γιατί προετοιμάζουν μία από κοινού συναυλία!