Κατηγορία: Τάξεις

Η εαρινή ισημερία ή… μέσα Μάρτης, όξω ψύλλοι!

 

Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές το χρόνο. Η μία περίπου στις 23 του Σεπτέμβρη και λέγεται «φθινοπωρινή» και η άλλη  γύρω στις 21 του Μάρτη οπότε λέγεται «εαρινή» δηλαδή ανοιξιάτικη. Στις ισημερίες όπως μαρτυρά και η λέξη, η μέρα είναι ίση με τη νύχτα. Έχουμε δηλαδή σε αυτές τις ημερομηνίες περίπου 12 ώρες μέρα και 12 ώρες νύχτα.

Αστρονομικά, η εαρινή ισημερία θεωρείται η επίσημη έναρξη της Άνοιξης.

Την ημέρα λοιπόν της επίσημης έλευσης της Άνοιξης τα πρωτάκια και τα  δευτεράκια μαζί με τις δασκάλες τους και τη μουσικό, μας είπαν τα κάλαντα του Μάρτη, τα Χελιδονίσματα της Θράκης, φορώντας λουλούδια και ανεμίζοντας μια χελιδόνα στον αέρα.

Ήρθε, ήρθε χελιδόνα ήρθε κι άλλη μελιδόνα

κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε:

Μάρτη, Μάρτη μου καλέ και Φλεβάρη τρομερέ

κι αν χιονίσεις κι αν τσικνίσεις καλοκαίρι θα μυρίσεις

κι αν χιονίσεις κι αν φλεβίσεις πάλι άνοιξη θ΄ανθίσεις!

Όλα αυτά ωραία θα μου πείτε αλλά… οι ψύλλοι πού κολλάνε;

Επειδή παλιά με τον ερχομό της Άνοιξης άρχιζαν να αναπαράγονται τα παρασιτικά έντομα  (ψύλλοι, κοριοί κ.τ.ό.) πάντα οι καλαντιστές του Μάρτη έβαζαν στην αποφώνηση μαζί με τις άλλες ευχές ένα στιχάκι σχετικό με τα ενοχλητικά ζωύφια:

Όξω ψύλλοι και κοριοί,

μέσα οι νοικοκυροί,

όξω Κουτσοφλέβαρε

μέσα Μάρτης και χαρά

και καλή νοικοκυρά!

 

Αυτοσχεδιασμοί της Τρίτης τάξης

Στις 6 Μαρτίου, την ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, τα παιδιά της Γ΄τάξης με τη δασκάλα της θεατρικής αγωγής Μαριγιάννα Κουγιεντή παρουσίασαν αυτοσχεδιασμούς πάνω στη λεκτική, σωματική και ψυχολογική βία.

Ήθελαν να περάσουν το μήνυμα ότι καμιά μορφή βίας δεν είναι αποδεκτή στο σχολείο μας!

Οι αγγελικές φωνές της Ε΄τάξης

 

«Το 1973 ήταν η χρονιά της μεγάλης δοκιμασίας της Χούντας. Όλα έδειχναν εξέγερση.»

Έτσι άρχισε τη διήγηση του χρονικού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η κ. Μαρία Κλάδου με τη ‘ραδιοφωνική’ φωνή της και συνέχισε καθ΄όλη τη διάρκεια της γιορτής διακόπτοντας κατά διαστήματα τη διήγηση, για ν’ ακουστούν τα παιδιά με τα ποιήματά τους!

Τα ποιήματα με τη σειρά που παρουσιάστηκαν ήταν:

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Βαγγέλης Καραγιώργος, 1050 ΧΙΛΙΟΚΥΚΛΟΙ  Τζωρτζίνα, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  Όλλα και Γαβριέλα, ΣΤΑ ΤΙΜΗΜΕΝΑ ΝΙΑΤΑ  Μαρία Αρχοντοπούλου, 17 ΝΟΕΜΒΡΗ  Λευτέρης Ψαλιδάκης, ΣΤΑ ΣΙΔΕΡΑ Φροσύνα Σερίφη, ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Ηρακλής Κολιακουδάκης, ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΑΓΩΝΙΣΟΥ Δημήτρης, 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1974 Βούλα, ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΝΕΚΡΟΥ  Ελγιόνα Πόκα, ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΕΣΥ ΔΕ ΧΑΘΗΚΕΣ  Φίλιππος Σαπουντζής, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  Βίκτωρας Μαρκάκης, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΑΝΕΣ  Αμαλία Φαρσάρη, ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Η ΓΕΝΙΑ  Δημήτρης, ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  Άγγελος, ΑΚΟΥΩ ΦΩΝΕΣ  Κωνσταντίνα, ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ  Εβελίνα Ζαχαριουδάκη, Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ  Μιχαήλ, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  Γιώργος Σερπετσιδάκης, ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ  Μιχάλης Ματαλλιωτάκης, ΔΥΟ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΥΦΑΛΑ  Σαμπιάν Χισενάι, ΥΜΝΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ  Αντώνης, ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ  Αναστασία Καστρινού, ΘΥΜΗΣΟΥ  Κωνσταντίνος , ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ  Ευαγγελία- Γιάννης.

Τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν πολλά και ωραία! Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν πολύ ωραίες φωνές στην Πέμπτη τάξη και ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η πολυφωνική απόδοση των τραγουδιών από τη χορωδία στην οποία συμμετείχαν όλα τα παιδιά! Ο δάσκαλος της μουσικής κ. Ζαιμάκης Δημήτρης που δίδαξε στα παιδιά τα τραγούδια με το μαγικό τρόπο που μόνο αυτός ξέρει, συνόδευε τη χορωδία παίζοντας  στο ολοκαίνουργιο πιάνο του σχολείου μας: δωρεά του Ιδρύματος Μποδοσάκη προς το «πνευματικό τέκνο»  Μποδοσάκειο Δημοτικό Σχολείο. Ο Γιάννης ο Σερπετσιδάκης, η Τζωρτζίνα και η Γαβριέλα με τις υπέροχες φωνές τους τραγούδησαν σόλο και ο κ. Σαββιδάκης Μανόλης, ο γυμναστής, ερμήνευσε μοναδικά με τη συνοδεία της χορωδίας το ΧΕΛΙΔΟΝΙ του Μίκη Θεοδωράκη.

Τα τραγούδια με τη σειρά που ακούστηκαν είναι: ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ ριζίτικο, ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ Ε.Καραίνδρου, ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ Μ.Θεοδωράκη, ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ Μ.Θεοδωράκη, ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Μ.Χατζηδάκη, Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ  Μ.Λοίζου, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΗΛΙΕ Μ.Λοίζου, ΟΛΑ ΚΑΛΑ Σ.Κουγιουμτζή, ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ Λ.Κόκοτου, ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ  Δ.Ζερβουδάκη.

 

Παρακάτω βλέπετε την κ. Μαρία Κλάδου χαμογελαστή μετά το τέλος της γιορτής σε μια αναμνηστική φωτογραφία με κάποιους από τους δασκάλους του σχολείου.

Συγχαρητήρια κ. Κλάδου για την άψογη (όπως πάντα) διοργάνωση!

 

Μα… ποια είναι αυτά τα παιδιά κ. Καλαντζάκη;

Μια περίεργη κινητικότητα υπήρχε πολλές μέρες τώρα στην Δ΄τάξη…

Έμπαιναν, έβγαιναν, κρατούσαν χαρτιά, τα διάβαζαν, κρυφογελούσαν και κάποιες φορές σιγοτραγουδούσαν. Πάντως, μόλις τους πλησίαζαν οι κατάσκοποι ( ε…οι ανταποκριτές ήθελα να πω) της ιστοσελίδας μας, σταματούσαν και έκαναν τους αδιάφορους!

-Τι κάνετε εκεί βρε παιδιά; ρωτούσαμε.

-Κάνουμε πρόβες για τη γιορτή της 28ης! μας απαντούσαν.

-Και γιατί γελάτε βρε παιδιά; ξαναρωτούσαμε.

-Θα δείτε… θα δείτε… μας απαντούσαν και απομακρυνόταν  με ένα μυστηριώδες ύφος.

Ήρθε επιτέλους η ημέρα της γιορτής και όλα τα παιδιά του σχολείου μαζί με τους δασκάλους και τους γονείς μαζευτήκαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων. Έκλεισαν τα φώτα, άρχισε η γιορτή και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι δεν γνωρίζαμε τα παιδιά που βγήκαν στη σκηνή!

Όλοι σοβαροί, αγέλαστοι και στημένοι στη σειρά, άλλοι με στρατιωτικές στολές, άλλοι με παράξενα ρούχα, άλλοι με τη στολή της παρέλασης, φαίνονταν μεγάλοι και στο ανάστημα και στο ύφος.

Μα ποια παιδιά είναι αυτά;

Ευτυχώς βγήκε και ο κ. Καλαντζάκης (ο μόνος που  αναγνωρίσαμε) και μας σύστησε τους μαθητές του επί σκηνής.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: ο Κωνσταντίνος ήταν ο Έλληνας λοχίας, ο Χάρης ήταν ο Ιταλός αιχμάλωτος, οι 2 Έλληνες στρατιώτες ήταν ο Σάββας με τον Αναστάση, οι πιτσιρικάδες της Αντίστασης ήταν ο Ηλίας, ο Άγγελος, ο Ιάσονας και ο Μπάμπης, ο Άγγλος κρατούμενος ήταν ο Μπιόρν, ο Γερμανός δεσμοφύλακας ήταν ο Μάρκος, η νοσοκόμα ήταν η Αναστασία, η δασκάλα ήταν η Ελένη και μαθήτρια η Ιωάννα ενώ η Ελβίρα ήταν η μάνα και ο Γιάννης ήταν ο φαντάρος που έφευγε για το μέτωπο και τον αποχαιρετούσε ο γέροντας που ήταν ο Αμαρίλντο! Και ο Μιχάλης, ο Αντρέας και ο Μάνος που μας απήγγειλαν ποιήματα με τέλεια φωνή, τονισμό και παράστημα.

Συγκινηθήκαμε, δακρύσαμε, αλλά γελάσαμε κιόλας με όλα αυτά που έλαβαν χώρα επί σκηνής εκείνη την ημέρα. Θυμηθήκαμε γεγονότα και μάθαμε καινούρια στοιχεία για τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο από τα βίντεο που προβάλλονταν στην οθόνη και τα ιστορικά κείμενα που μας διάβασαν (υπέροχα) οι τρεις αφηγήτριες η Ελένη, η Ιωάννα και η Αναστασία.

Α, και να μην ξεχάσουμε τη διακόσμηση της αίθουσας την οποία είχαν φτιάξει τα ίδια τα παιδιά της Δ΄τάξης με τα χεράκια τους και την καθοδήγηση της κ. Σοφίας Μπακιρτζή των εικαστικών.

 

Μπράβο στα παιδιά της Δ΄τάξης και προπαντός στο δάσκαλό τους τον κ. Μανόλη Καλαντζάκη που έγραψε τα κείμενα, έφτιαξε τα βίντεο, έκανε τις πρόβες και τη σκηνοθεσία στα θεατρικά, διάλεξε τα ποιήματα και τα δίδαξε και είχε όλη την επιμέλεια και τον συντονισμό της παράστασης.

Παιδιά, μας δείξατε ότι έχετε πια μεγαλώσει και ωριμάσει. Μπήκατε στην κατηγορία των «μεγάλων» του σχολείου. Περιμένουμε να δούμε από σας κι άλλα ωραία πράγματα!

 

Το νερό τελειώνει! 8 Συμβουλές από τα παιδιά της Β΄τάξης …

Το νερό τελειώνει! Κλείστε τις βρύσες!

Μα, είναι δυνατόν να ζήσουμε με κλειστές βρύσες? Όχι βέβαια!

Υπάρχουν όμως κάποια μυστικά, που αν τα εφαρμόσουμε θα  μειωθεί η κατανάλωση του νερού.

Τα παιδιά της Β΄Τάξης με τη βοήθεια του κ. Μανόλη Κασαπάκη, του δασκάλου της πληροφορικής, δημιούργησαν ένα βίντεο για να μας δείξουν μερικές καλές πρακτικές που πρέπει να υιοθετήσουμε στην καθημερινή μας ζωή, για να εξοικονομούμε νερό.

Δείτε το με προσοχή και ας προσπαθήσουμε όλοι να τα κάνουμε πράξη. Ο καθένας  στο σπίτι του.