Κατηγορία: Α Τάξη

Ιστορίες … τάκα-τάκα!

Το  ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΡΗΤΗΣ κάλεσε τα σχολεία του κέντρου της πόλης, να παρακολουθήσουμε μια παράσταση για παιδιά και μάλιστα με ελεύθερη είσοδο!

Έτσι, τη Δευτέρα 9  Δεκεμβρίου βρεθήκαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ηρακλείου να γελάμε και να διασκεδάζουμε με τις «Ιστορίες τάκα τάκα».

«Ιστορίες τάκα τάκα» είναι το όνομα του θεατρικού έργου του Friot Bernard το οποίο έχει μεταφράσει η γνωστή στον κόσμο του παιδικού θεάτρου, Ξένια Καλογεροπούλου.»Είκοσι πέντε σύντομες ιστορίες για να γελάς, να συγκινείσαι και να ξαφνιάζεσαι. Ιστορίες για μικρά παράπονα και κρυφούς καημούς. Για όνειρα και φόβους, για τρυφερές κακίες και πονηρές αταξίες. Ιστορίες όπου το καθημερινό μπλέκεται απροσδόκητα με το φανταστικό και η αλήθεια γίνεται ένα με το ψέμα. Αισθάνομαι τυχερή που τις μετέφρασα, μόνο που ζηλεύω λιγάκι γιατί θα ήθελα να τις είχα γράψει εγώ». (Ξένια Καλογεροπούλου, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).  Απολαυστικό!

Ευχαριστούμε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ που μας κάλεσε και ευχαριστούμε επίσης τους ηθοποιούς για την υπέροχη ατμόσφαιρα που έφτιαξαν με τις καλές ερμηνείες τους. Στο γυρισμό ήμασταν χαμογελαστοί και τραγουδούσαμε…

 

 

 

Αλέξης Ακριθάκης: τα ξακουστά έργα του κατοικούν στη γειτονιά μας!

Το Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου (που βρίσκεται στο διπλανό τετράγωνο) έχει στην κατοχή του τη συλλογή με έργα σύγχρονης τέχνης του Ζαχαρία Πορταλάκη, ενός πολύ σπουδαίου συλλέκτη. Ανάμεσα στα έργα της συλλογής αυτής, υπάρχει πλήθος πινάκων του ανατρεπτικού ζωγράφου Αλέξη Ακριθάκη.

Τους πίνακες του Ακριθάκη λοιπόν, εκθέτει αυτή την εποχή το Μουσείο σε μια αίθουσά του κι εμείς σαν καλοί γείτονες και φιλότεχνοι που είμαστε πήγαμε να τους δούμε.

Όχι! Δεν πήγε όλο το σχολείο γιατί δεν χωρούσαμε. Στείλαμε την Πρώτη και τη Δευτέρα να μας εκπροσωπήσουν επειδή όπως είναι γνωστό αυτά τα ζουζούνια ειδικεύονται … στην μοντέρνα τέχνη.

Ενθουσιασμένοι οι μικροί ζωγράφοι θαύμασαν τα λαμπερά χρώματα και τους χρωματικούς συνδυασμούς, έψαξαν και βρήκαν τα κρυμμένα μοτίβα του ζωγράφου, έφτιαξαν ιστορίες και συνέθεσαν έργα της συλλογής με δικό τους τρόπο.

Και τέλος κατέφτασαν στο σχολείο κουνώντας ο καθένας από μια «βαλίτσα» του Ακριθάκη!

Ανάμεσα στα έργα της έκθεσης, χαμογελαστές οι ευτυχείς δασκάλες κ. Μαρία Καζαμιάκη και κ. Νάντια Αραβανή που μαζί με την κ. Στέλα Μαράκη συνόδεψαν τα παιδιά στο Ιστορικό Μουσείο.

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Το 1966 το Διεθνές Συμβούλιο Νεότητας καθιέρωσε την Ημέρα του Παιδικού Βιβλίου η οποία εορτάζεται από τότε την ημέρα των γενεθλίων του πιο γνωστού παραμυθά  στον κόσμο: του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1805 στο Όντενσε της Δανίας και έγραψε μερικά από τα πιο πολυδιαβασμένα παραμύθια που έχουν μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες του Δυτικού Κόσμου: Η μικρή γοργόνα, Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα, Το ασχημόπαπο, Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, Ο μολυβένιος στρατιώτης και τόσα άλλα ακόμη! Σίγουρα όλοι θα τα ξέρετε.

Θέλοντας να εορτάσουμε την Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, επισκεφτήκαμε τα βιβλία στο σπίτι τους για να τους ευχηθούμε «χρόνια πολλά» λόγω της μακρόχρονης φιλίας που υπάρχει μεταξύ μας! Μα έχουν σπίτι τα βιβλία? Και βέβαια έχουν σπίτι και μάλιστα ολοκαίνουριο, μεγαλόπρεπο και στο κέντρο της πόλης. Τη Βικελαία Βιβλιοθήκη του Δήμου Ηρακλείου στην πλατεία των Λιονταριών.

Εκεί λοιπόν πήγαμε Α΄,Β΄,Γ΄και Δ΄τάξεις και αφού παρακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα της Βιβλιοθήκης, μας ξενάγησαν στο τμήμα παιδικών βιβλίων και μάθαμε τον τρόπο που μπορεί κανείς να γίνει μέλος και να μπορεί να δανείζεται βιβλία εντελώς ΔΩΡΕΑΝ. Πήραμε και τα σχετικά φυλλάδια, οπότε γονείς ενημερωθείτε και ενεργοποιηθείτε…

Φτιάξαμε και φοβερούς σελιδοδείκτες – χιονάνθρωπους για να μην χάνουμε τη σελίδα στο βιβλίο που διαβάζουμε.

Η εαρινή ισημερία ή… μέσα Μάρτης, όξω ψύλλοι!

 

Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές το χρόνο. Η μία περίπου στις 23 του Σεπτέμβρη και λέγεται «φθινοπωρινή» και η άλλη  γύρω στις 21 του Μάρτη οπότε λέγεται «εαρινή» δηλαδή ανοιξιάτικη. Στις ισημερίες όπως μαρτυρά και η λέξη, η μέρα είναι ίση με τη νύχτα. Έχουμε δηλαδή σε αυτές τις ημερομηνίες περίπου 12 ώρες μέρα και 12 ώρες νύχτα.

Αστρονομικά, η εαρινή ισημερία θεωρείται η επίσημη έναρξη της Άνοιξης.

Την ημέρα λοιπόν της επίσημης έλευσης της Άνοιξης τα πρωτάκια και τα  δευτεράκια μαζί με τις δασκάλες τους και τη μουσικό, μας είπαν τα κάλαντα του Μάρτη, τα Χελιδονίσματα της Θράκης, φορώντας λουλούδια και ανεμίζοντας μια χελιδόνα στον αέρα.

Ήρθε, ήρθε χελιδόνα ήρθε κι άλλη μελιδόνα

κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε:

Μάρτη, Μάρτη μου καλέ και Φλεβάρη τρομερέ

κι αν χιονίσεις κι αν τσικνίσεις καλοκαίρι θα μυρίσεις

κι αν χιονίσεις κι αν φλεβίσεις πάλι άνοιξη θ΄ανθίσεις!

Όλα αυτά ωραία θα μου πείτε αλλά… οι ψύλλοι πού κολλάνε;

Επειδή παλιά με τον ερχομό της Άνοιξης άρχιζαν να αναπαράγονται τα παρασιτικά έντομα  (ψύλλοι, κοριοί κ.τ.ό.) πάντα οι καλαντιστές του Μάρτη έβαζαν στην αποφώνηση μαζί με τις άλλες ευχές ένα στιχάκι σχετικό με τα ενοχλητικά ζωύφια:

Όξω ψύλλοι και κοριοί,

μέσα οι νοικοκυροί,

όξω Κουτσοφλέβαρε

μέσα Μάρτης και χαρά

και καλή νοικοκυρά!

 

Έχουμε επισκέπτες

Αυτή την εβδομάδα, την προτελευταία της σχολικής χρονιάς, είχαμε δύο μέρες «μουσαφίρηδες» δηλαδή δεχτήκαμε επισκέπτες.

Ντριν! το κουδούνι της εξώπορτας , ανοίγουμε και δεχόμαστε τα πολύ αγαπητά παιδιά από το 49ο Δημοτικό συνοδευόμενα από τον επίσης αγαπητό διευθυντή τους κ. Στειακάκη Γιώργο.

Αμέσως μετά την άφιξη των επισκεπτών, ουράνιες μελωδίες ξεχύνονται από τα ανοιχτά παράθυρα του Μποδοσάκειου και μαγεύουν τους περαστικούς και τους γείτονες. Μάλιστα, ο φιλόμουσος ιδιοκτήτης του απεναντινού καφενείου συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη μουσική, που έστειλε δροσερά κεράσματα για όλα τα παιδιά … Τον ευχαριστούμε για τη χειρονομία.

Θα σας πω το μυστικό, αλλά μην το πείτε πουθενά: οι μουσαφίρηδες είναι η χορωδία του 49ου Δ. Σχολείου η οποία «συνάδει» (στην κυριολεξία) με τη δικιά μας χορωδία υπό την καθοδήγηση του κ. Δημήτρη Ζαιμάκη γιατί προετοιμάζουν μία από κοινού συναυλία!