Μικρή τάξη… αλλά θαυματουργή (και θαυματουργεί)!

Δεν προλάβαμε να ανοίξουμε και να μπούμε σε ρυθμό σχολείου και έφτασε η ώρα να εορτάσουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου! Μα κιόλας; Πότε θα ετοιμαστεί η γιορτή; αναρωτηθήκαμε όλοι.

-Είμαστε πανέτοιμοι! απάντησαν τα παιδιά της Τετάρτης.

Φέτος τον εορτασμό της επετείου ανέλαβε η πιο μικρή σε αριθμό μαθητών, τάξη του σχολείου: η Τετάρτη τάξη με το δάσκαλό τους τον κ. Πετράκη Γιώργο.

Παρόλο που όπως είπαμε είναι λίγοι, έκαναν τα πάντα μόνοι τους και παρουσίασαν μια γιορτή που δεν της έλειπε τίποτε: μας αφηγήθηκαν το χρονικό του ελληνοϊταλικού πολέμου, απήγγειλαν ποιήματα και τραγούδησαν υπέροχα με τη συνοδεία της κιθάρας του κ. Πετράκη.

Στο τέλος της γιορτής όλα τα παιδιά της Τετάρτης μαζί με το δάσκαλό τους, έγιναν μια αγκαλιά και μας αποχαιρέτησαν τραγουδώντας αγκαλιασμένοι πάνω στη σκηνή.

Μπράβο παιδιά και μπράβο κ. Γιώργο! Μας εντυπωσιάσατε.

Να μην ξεχάσουμε και τη σημαία του σχολείου, που παραδόθηκε στους δύο σημαιοφόρους: τον Γιάννη Σερπετσιδάκη και το Βαγγέλη Καραγιώργο. Συγχαρητήρια παιδιά και σας ευχόμαστε να έχετε πάντα επιτυχίες!

Ξενάγηση στην Κνωσσό

 

Στις 14 Μαΐου  επισκέφτηκαν την Κνωσσό οι μαθητές της Τρίτης και Τετάρτης τάξης, συνοδευόμενοι από τους δασκάλους τους τον κ. Καλαντζάκη Μανόλη και τον κ. Πετράκη Γιώργο αλλά και από την δασκάλα ΖΕΠ κ. Καζαμιάκη Μαρία.

Εκεί αφού ξεναγήθηκαν στους χώρους του μινωικού ανακτόρου και θαύμασαν από κοντά τα διάσημα σε όλο τον κόσμο ευρήματα, συμμετείχαν στην αναπαράσταση μιας μινωικής θρησκευτικής τελετής.

Ήταν η δραματοποίηση μιας τελετής λατρείας προς τιμήν της Θεάς της Γονιμότητας όπου οι   «μινωίτες – μαθητές» με την καθοδήγηση της αρχαιολόγου σχημάτισαν μια πομπή προς το ιερό, κρατώντας στα χέρια τους τα τελετουργικά μινωικά αγγεία!

 

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Το 1966 το Διεθνές Συμβούλιο Νεότητας καθιέρωσε την Ημέρα του Παιδικού Βιβλίου η οποία εορτάζεται από τότε την ημέρα των γενεθλίων του πιο γνωστού παραμυθά  στον κόσμο: του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1805 στο Όντενσε της Δανίας και έγραψε μερικά από τα πιο πολυδιαβασμένα παραμύθια που έχουν μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες του Δυτικού Κόσμου: Η μικρή γοργόνα, Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα, Το ασχημόπαπο, Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, Ο μολυβένιος στρατιώτης και τόσα άλλα ακόμη! Σίγουρα όλοι θα τα ξέρετε.

Θέλοντας να εορτάσουμε την Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, επισκεφτήκαμε τα βιβλία στο σπίτι τους για να τους ευχηθούμε «χρόνια πολλά» λόγω της μακρόχρονης φιλίας που υπάρχει μεταξύ μας! Μα έχουν σπίτι τα βιβλία? Και βέβαια έχουν σπίτι και μάλιστα ολοκαίνουριο, μεγαλόπρεπο και στο κέντρο της πόλης. Τη Βικελαία Βιβλιοθήκη του Δήμου Ηρακλείου στην πλατεία των Λιονταριών.

Εκεί λοιπόν πήγαμε Α΄,Β΄,Γ΄και Δ΄τάξεις και αφού παρακολουθήσαμε ένα πρόγραμμα της Βιβλιοθήκης, μας ξενάγησαν στο τμήμα παιδικών βιβλίων και μάθαμε τον τρόπο που μπορεί κανείς να γίνει μέλος και να μπορεί να δανείζεται βιβλία εντελώς ΔΩΡΕΑΝ. Πήραμε και τα σχετικά φυλλάδια, οπότε γονείς ενημερωθείτε και ενεργοποιηθείτε…

Φτιάξαμε και φοβερούς σελιδοδείκτες – χιονάνθρωπους για να μην χάνουμε τη σελίδα στο βιβλίο που διαβάζουμε.

Μα… ποια είναι αυτά τα παιδιά κ. Καλαντζάκη;

Μια περίεργη κινητικότητα υπήρχε πολλές μέρες τώρα στην Δ΄τάξη…

Έμπαιναν, έβγαιναν, κρατούσαν χαρτιά, τα διάβαζαν, κρυφογελούσαν και κάποιες φορές σιγοτραγουδούσαν. Πάντως, μόλις τους πλησίαζαν οι κατάσκοποι ( ε…οι ανταποκριτές ήθελα να πω) της ιστοσελίδας μας, σταματούσαν και έκαναν τους αδιάφορους!

-Τι κάνετε εκεί βρε παιδιά; ρωτούσαμε.

-Κάνουμε πρόβες για τη γιορτή της 28ης! μας απαντούσαν.

-Και γιατί γελάτε βρε παιδιά; ξαναρωτούσαμε.

-Θα δείτε… θα δείτε… μας απαντούσαν και απομακρυνόταν  με ένα μυστηριώδες ύφος.

Ήρθε επιτέλους η ημέρα της γιορτής και όλα τα παιδιά του σχολείου μαζί με τους δασκάλους και τους γονείς μαζευτήκαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων. Έκλεισαν τα φώτα, άρχισε η γιορτή και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι δεν γνωρίζαμε τα παιδιά που βγήκαν στη σκηνή!

Όλοι σοβαροί, αγέλαστοι και στημένοι στη σειρά, άλλοι με στρατιωτικές στολές, άλλοι με παράξενα ρούχα, άλλοι με τη στολή της παρέλασης, φαίνονταν μεγάλοι και στο ανάστημα και στο ύφος.

Μα ποια παιδιά είναι αυτά;

Ευτυχώς βγήκε και ο κ. Καλαντζάκης (ο μόνος που  αναγνωρίσαμε) και μας σύστησε τους μαθητές του επί σκηνής.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: ο Κωνσταντίνος ήταν ο Έλληνας λοχίας, ο Χάρης ήταν ο Ιταλός αιχμάλωτος, οι 2 Έλληνες στρατιώτες ήταν ο Σάββας με τον Αναστάση, οι πιτσιρικάδες της Αντίστασης ήταν ο Ηλίας, ο Άγγελος, ο Ιάσονας και ο Μπάμπης, ο Άγγλος κρατούμενος ήταν ο Μπιόρν, ο Γερμανός δεσμοφύλακας ήταν ο Μάρκος, η νοσοκόμα ήταν η Αναστασία, η δασκάλα ήταν η Ελένη και μαθήτρια η Ιωάννα ενώ η Ελβίρα ήταν η μάνα και ο Γιάννης ήταν ο φαντάρος που έφευγε για το μέτωπο και τον αποχαιρετούσε ο γέροντας που ήταν ο Αμαρίλντο! Και ο Μιχάλης, ο Αντρέας και ο Μάνος που μας απήγγειλαν ποιήματα με τέλεια φωνή, τονισμό και παράστημα.

Συγκινηθήκαμε, δακρύσαμε, αλλά γελάσαμε κιόλας με όλα αυτά που έλαβαν χώρα επί σκηνής εκείνη την ημέρα. Θυμηθήκαμε γεγονότα και μάθαμε καινούρια στοιχεία για τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο από τα βίντεο που προβάλλονταν στην οθόνη και τα ιστορικά κείμενα που μας διάβασαν (υπέροχα) οι τρεις αφηγήτριες η Ελένη, η Ιωάννα και η Αναστασία.

Α, και να μην ξεχάσουμε τη διακόσμηση της αίθουσας την οποία είχαν φτιάξει τα ίδια τα παιδιά της Δ΄τάξης με τα χεράκια τους και την καθοδήγηση της κ. Σοφίας Μπακιρτζή των εικαστικών.

 

Μπράβο στα παιδιά της Δ΄τάξης και προπαντός στο δάσκαλό τους τον κ. Μανόλη Καλαντζάκη που έγραψε τα κείμενα, έφτιαξε τα βίντεο, έκανε τις πρόβες και τη σκηνοθεσία στα θεατρικά, διάλεξε τα ποιήματα και τα δίδαξε και είχε όλη την επιμέλεια και τον συντονισμό της παράστασης.

Παιδιά, μας δείξατε ότι έχετε πια μεγαλώσει και ωριμάσει. Μπήκατε στην κατηγορία των «μεγάλων» του σχολείου. Περιμένουμε να δούμε από σας κι άλλα ωραία πράγματα!

 

ΥΦΑΙΝΟΥΜΕ!

Τα παιδιά της Τετάρτης τάξης με τις δασκάλες τους την κ. Μαρία Κλάδου και την κ. Σοφία Καταντωνάκη, πήγανε στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου όπου παρακολουθήσανε το πρόγραμμα «Υφαίνουμε».
Τα παιδιά έμαθαν πώς παίρνουμε το μαλλί από τα πρόβατο, ξεκινώντας από την κουρά του προβάτου και φτάνοντας στην δημιουργία του μαλλιού που χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε υφάσματα .
Συνειδητοποίησαν το χρόνο και τον κόπο που απαιτούνται για την κατασκευή του υφάσματος αλλά και των ενδυμάτων χωρίς την παρέμβαση της μηχανής.
Γνώρισαν, όσο είναι αυτό δυνατόν, τις διαδικασίες προετοιμασίας της πρώτης ύλης και κατεργασίας του νήματος μέσα από κατάλληλο εποπτικό υλικό (αυθεντικά εργαλεία, βίντεο, φωτογραφίες, κείμενα κ.λ.π.).
Δοκίμασαν και τα ίδια να υφάνουν.
Τα παιδιά με την ενεργό συμμετοχή τους, ανακάλυψαν και παρατήρησαν ό,τι υπάρχει μέσα στην ειδικά διαμορφωμένη έκθεση .
Στη συνέχεια, γνώρισαν τα βασικά είδη των παραδοσιακών κρητικών υφαντών, τη χρήση του αργαλειού, την ποικιλία των μοτίβων και το συμβολισμό τους.
Δείτε παρακάτω κάποια στιγμιότυπα που μας έφεραν ειδικά οι φωτορεπόρτερς μας για την ιστοσελίδα.