Δεν σε έχω φίλο…

Το Ε2 τμήμα του σχολείου μας ανέλαβε ένα πρόγραμμα σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό που σκοπό είχε να επιλυθούν τυχόν προβλήματα που υπάρχουν στις σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους, αλλά και να ευαισθητοποιήσει τόσο τα ίδια τα παιδιά της τάξης όσο και τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου γύρω από αυτό το φαινόμενο.

Η κ. Μαρία Δρομπίλα η δασκάλα του Ε2, έδωσε στην ιστοσελίδα μας το παρακάτω κείμενο όπου μας εξηγεί πώς δούλεψαν το πρόγραμμα μέσα στην τάξη:

«Τον Δεκέμβριο ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με αυτό το θέμα. Μέσα από διάφορες δράσεις τα παιδιά προσπάθησαν να μπούνε στη θέση όλων όσων παίρνουν μέρος σε ένα περιστατικό βίας, είτε είναι τα παιδιά που δέχονται τη βία, είτε την προκαλούν, είτε είναι απλοί παρατηρητές. Πιο συγκεκριμένα, είδαμε μέσα στην τάξη διάφορα εκπαιδευτικά βίντεο και διαβάσαμε βιβλία σχετικά με την ενδοσχολική βία προκειμένου να ενημερωθούνε καλύτερα, ώστε να μην κάνουνε τα ίδια λάθη. Όλα αυτά τα βοήθησαν να καταλάβουν πώς νιώθει η κάθε πλευρά σε ένα περιστατικό βίας, αλλά το σημαντικότερο που κέρδισαν είναι να ξέρουν πώς να αντιδράσουν, αν βρεθούν ποτέ στην ίδια θέση με τα παιδιά που έχουν υποστεί βία.

Μια άλλη δραστηριότητα με την οποία ασχοληθήκαμε αφορούσε λέξεις που τα έχουν πληγώσει. Με αφορμή αυτή τη δραστηριότητα κατασκευάσαμε με τη βοήθεια της δασκάλας των εικαστικών κ. Σοφία Μπακιρτζή, ένα ταμπλό ? στόχο, με «βέλη» τις λέξεις που μας έχουν στενοχωρήσει που τοποθετήθηκε στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου μας. Το σημαντικότερο είναι ότι μέσα από αυτή τη δράση τα παιδιά μοιράστηκαν λέξεις που τα έχουν πειράξει λίγο ή πολύ, και ήρθανε πιο κοντά με τους συμμαθητές μας. Επιπλέον, στο μάθημα των εικαστικών, φωτογραφήθηκαν εκφράζοντας τα συναισθήματα που μπορεί να νιώθει ένα παιδί που πέφτει θύμα βίας.

Στη συνέχεια, σε συνεργασία με τη δασκάλα της Τάξης Υποδοχής κ. Μαρία Ζαχούλη επεξεργαστήκαμε ένα ποίημα-τραγούδι σχετικό με τη βία. Αρχικά, ακούσαμε το τραγούδι «Διαφορετικοί» που ερμηνεύουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης με το συγκρότημα Αερικά και το Βασίλη Λέκκα και συζητήσαμε για το περιεχόμενό του. Έπειτα, χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες και η καθεμία ανέλαβε να επεξεργαστεί από ένα είδος βίας δηλαδή σωματική, λεκτική και ψυχολογική. Στη συνέχεια, διασκευάσαμε τους στίχους του τραγουδιού και το δραματοποιήσαμε».

Στις 6 Μαρτίου που έχει οριστεί ως παγκόσμια μέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού τα παιδιά παρουσίασαν ένα δείγμα της δραματοποίησης του τραγουδιού «Διαφορετικοί». Παρακάτω σας παραθέτουμε φωτογραφικό υλικό από τις δράσεις των παιδιών.

Οι αγγελικές φωνές της Ε΄τάξης

 

«Το 1973 ήταν η χρονιά της μεγάλης δοκιμασίας της Χούντας. Όλα έδειχναν εξέγερση.»

Έτσι άρχισε τη διήγηση του χρονικού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η κ. Μαρία Κλάδου με τη ‘ραδιοφωνική’ φωνή της και συνέχισε καθ΄όλη τη διάρκεια της γιορτής διακόπτοντας κατά διαστήματα τη διήγηση, για ν’ ακουστούν τα παιδιά με τα ποιήματά τους!

Τα ποιήματα με τη σειρά που παρουσιάστηκαν ήταν:

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ Βαγγέλης Καραγιώργος, 1050 ΧΙΛΙΟΚΥΚΛΟΙ  Τζωρτζίνα, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  Όλλα και Γαβριέλα, ΣΤΑ ΤΙΜΗΜΕΝΑ ΝΙΑΤΑ  Μαρία Αρχοντοπούλου, 17 ΝΟΕΜΒΡΗ  Λευτέρης Ψαλιδάκης, ΣΤΑ ΣΙΔΕΡΑ Φροσύνα Σερίφη, ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Ηρακλής Κολιακουδάκης, ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΑΓΩΝΙΣΟΥ Δημήτρης, 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1974 Βούλα, ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΝΕΚΡΟΥ  Ελγιόνα Πόκα, ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΕΣΥ ΔΕ ΧΑΘΗΚΕΣ  Φίλιππος Σαπουντζής, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  Βίκτωρας Μαρκάκης, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΑΝΕΣ  Αμαλία Φαρσάρη, ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Η ΓΕΝΙΑ  Δημήτρης, ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  Άγγελος, ΑΚΟΥΩ ΦΩΝΕΣ  Κωνσταντίνα, ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ  Εβελίνα Ζαχαριουδάκη, Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ  Μιχαήλ, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  Γιώργος Σερπετσιδάκης, ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ  Μιχάλης Ματαλλιωτάκης, ΔΥΟ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΥΦΑΛΑ  Σαμπιάν Χισενάι, ΥΜΝΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ  Αντώνης, ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ  Αναστασία Καστρινού, ΘΥΜΗΣΟΥ  Κωνσταντίνος , ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ  Ευαγγελία- Γιάννης.

Τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν πολλά και ωραία! Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν πολύ ωραίες φωνές στην Πέμπτη τάξη και ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η πολυφωνική απόδοση των τραγουδιών από τη χορωδία στην οποία συμμετείχαν όλα τα παιδιά! Ο δάσκαλος της μουσικής κ. Ζαιμάκης Δημήτρης που δίδαξε στα παιδιά τα τραγούδια με το μαγικό τρόπο που μόνο αυτός ξέρει, συνόδευε τη χορωδία παίζοντας  στο ολοκαίνουργιο πιάνο του σχολείου μας: δωρεά του Ιδρύματος Μποδοσάκη προς το «πνευματικό τέκνο»  Μποδοσάκειο Δημοτικό Σχολείο. Ο Γιάννης ο Σερπετσιδάκης, η Τζωρτζίνα και η Γαβριέλα με τις υπέροχες φωνές τους τραγούδησαν σόλο και ο κ. Σαββιδάκης Μανόλης, ο γυμναστής, ερμήνευσε μοναδικά με τη συνοδεία της χορωδίας το ΧΕΛΙΔΟΝΙ του Μίκη Θεοδωράκη.

Τα τραγούδια με τη σειρά που ακούστηκαν είναι: ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ ριζίτικο, ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ Ε.Καραίνδρου, ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ Μ.Θεοδωράκη, ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ Μ.Θεοδωράκη, ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Μ.Χατζηδάκη, Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ  Μ.Λοίζου, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΗΛΙΕ Μ.Λοίζου, ΟΛΑ ΚΑΛΑ Σ.Κουγιουμτζή, ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ Λ.Κόκοτου, ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ  Δ.Ζερβουδάκη.

 

Παρακάτω βλέπετε την κ. Μαρία Κλάδου χαμογελαστή μετά το τέλος της γιορτής σε μια αναμνηστική φωτογραφία με κάποιους από τους δασκάλους του σχολείου.

Συγχαρητήρια κ. Κλάδου για την άψογη (όπως πάντα) διοργάνωση!

 

Έχουμε επισκέπτες

Αυτή την εβδομάδα, την προτελευταία της σχολικής χρονιάς, είχαμε δύο μέρες «μουσαφίρηδες» δηλαδή δεχτήκαμε επισκέπτες.

Ντριν! το κουδούνι της εξώπορτας , ανοίγουμε και δεχόμαστε τα πολύ αγαπητά παιδιά από το 49ο Δημοτικό συνοδευόμενα από τον επίσης αγαπητό διευθυντή τους κ. Στειακάκη Γιώργο.

Αμέσως μετά την άφιξη των επισκεπτών, ουράνιες μελωδίες ξεχύνονται από τα ανοιχτά παράθυρα του Μποδοσάκειου και μαγεύουν τους περαστικούς και τους γείτονες. Μάλιστα, ο φιλόμουσος ιδιοκτήτης του απεναντινού καφενείου συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη μουσική, που έστειλε δροσερά κεράσματα για όλα τα παιδιά … Τον ευχαριστούμε για τη χειρονομία.

Θα σας πω το μυστικό, αλλά μην το πείτε πουθενά: οι μουσαφίρηδες είναι η χορωδία του 49ου Δ. Σχολείου η οποία «συνάδει» (στην κυριολεξία) με τη δικιά μας χορωδία υπό την καθοδήγηση του κ. Δημήτρη Ζαιμάκη γιατί προετοιμάζουν μία από κοινού συναυλία!

«ΑΓΟΡΑΖΩ ΜΟΝΟ ΚΟΛΛΑ ΚΑΙ ΜΠΟΓΙΕΣ»

Την αρχή την έκανε ο Βασίλης από την Πέμπτη τάξη: στο διάλειμμα του ολοήμερου έπαιρνε μπουκάλια από την ανακύκλωση και έφτιαχνε αυτά τα πολύ χαριτωμένα βιδωτά κουτάκια που βλέπετε στη φωτογραφία, για να βάζει μέσα τις μπίλιες.

Τα είδε η κ. Στέλα (Μαράκη), της άρεσαν και τον παρακάλεσε να της φτιάξει κι εκείνης μερικά για να φυλάσσει τους σπόρους. Τον είδαν κι άλλα παιδιά και ήθελαν να φτιάξουν κι αυτά μια κατασκευή, η κ. Στέλα άνοιξε το ντουλάπι των θησαυρών που έχει στην τάξη της κι άρχισε να δίνει υλικά ανακύκλωσης σε όποιον ζητούσε…

Και μετά εξελίχθηκε η κατάσταση σε διαγωνισμό!!!

Την άλλη μέρα στην προσευχή, η κ. διευθύντρια, βλέποντας όλο αυτόν τον ενθουσιασμό, ανακοίνωσε  διαγωνισμό κατασκευών που είχε έναν και μοναδικό περιορισμό: δεν αγοράζω κανένα υλικό!

Εξαιρούνται μόνο οι κόλλες και οι μπογιές.

Πάρτε τώρα βαθιά ανάσα, να δείτε τις κατασκευές που άρχισαν να φτάνουν καθημερινά στο σχολείο και τις οποίες παρουσιάζαμε κάθε πρωί στην προσευχή για να δίνουμε έμπνευση και σε άλλους:

Ο Αναστάσης από την Τρίτη με ένα φορτηγό κι ένα ρομπότ.

Ο Ηλίας από την Τρίτη με ένα πύραυλο και ένα ελικόπτερο.

Ο Φερούκ από τη Δευτέρα με ένα ρομπότ- παιχνίδι μαθηματικών.

Η Ελένη από την Πέμπτη με ένα τρένο και ένα χειροποίητο τετράδιο.

Ο Γιώργος από την Τετάρτη με τον «παιχταρά» του.

Η Τζωρτζίνα από την Τετάρτη με το «κουτί-έκπληξη».

Η Νίνα από την Πρώτη με ένα κάστρο!!!

Ο Ανδρέας από τη Δευτέρα με ένα καράβι.

Ο Ζαχάρης από τη Δευτέρα με έναν πύραυλο.

Η Μαριάντα από την Τετάρτη με ένα καλοκαιρινό στολίδι.

Η Νικολέτα από τη Δευτέρα με έναν υπολογιστή.

Και να λοιπόν, μία ωραία έκθεση που κάναμε στις 5 Ιουνίου για να γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος με τα έργα όλων των παιδιών.

Ήταν όλα τα έργα υπέροχα, φτιαγμένα με πολλή έμπνευση και είχαμε την ευκαιρία να τα θαυμάσουμε και να παρατηρήσουμε λεπτομέρειες των κατασκευών με την ησυχία μας, αφού στόλιζαν τα πατάρια της αυλής για τρεις μέρες!

Το βραβείο του διαγωνισμού ήταν το βιβλίο «ΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ» και το κέρδισε (με το σπαθί του) ο Βασίλης από την Πέμπτη τάξη.

 

 

 

Ένα «χαριστικό» παζάρι!

Η Ημέρα του Περιβάλλοντος έχει καθιερωθεί να εορτάζεται παγκοσμίως στις 5 Ιουνίου.

Στο σχολείο μας, φέτος, με πρωτοβουλία της Β΄τάξης γιορτάσαμε την ημέρα αυτή με ένα παζάρι βιβλίων και παιχνιδιών όπου όλα τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν κάτι για να παίζουν ή να διαβάζουν, εντελώς δωρεάν!

Με ρωτάτε τι σχέση έχει το περιβάλλον με το «χαριστικό» παζάρι;

Μα όλα τα πράγματα που αγοράζουμε, για να φτιαχτούν, να συσκευαστούν και να φτάσουν σ΄εμάς, έχουν καταναλωθεί κάποια υλικά από τη Γη. Όμως  οι φυσικοί πόροι του πλανήτη μας δεν είναι ανεξάντλητοι!

Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να αντικαταστήσουμε τα υλικά που έχουμε αποσπάσει από τον πλανήτη με καινούργια. Γι αυτό το λόγο τα πράγματα που έχουμε εξακολουθούν να είναι πολύτιμα έστω και αν εμείς δεν τα χρησιμοποιούμε πια!

Έτσι λοιπόν, έχει τεράστια σημασία να μην στέλνουμε με ευκολία τα υπάρχοντά μας στα σκουπίδια για να αγοράσουμε καινούρια, αλλά να επιδιορθώνουμε και να επαναχρησιμοποιούμε.

Και αν για εμάς είναι πια άχρηστο κάτι, σίγουρα για κάποιον άλλο είναι χρήσιμο!!!

Να  γιατί γιορτάσαμε το περιβάλλον με το «χαριστικό» παζάρι.

Έτσι, για παράδειγμα, ένα παζλ παιδικό που είχε σπίτι του ένα παιδί της Έκτης και δεν το χρειαζόταν πια, τώρα είναι στο σπίτι ενός παιδιού της Τρίτης και του κάνει συντροφιά. Γιατί να μένει άχρηστο στο σπίτι του μεγάλου παιδιού της Έκτης; Ή  (χειρότερο αυτό) να πάει στα σκουπίδια αφού ακόμα μπορεί να δώσει χαρά σε κάποιο άλλο παιδί; Και γιατί να αγοράσει ένα καινούργιο παζλ το παιδί της Τρίτης αφού μπορεί να έχει ένα δωρεάν;

Με το παζάρι μας κάναμε καλό στον πλανήτη αλλά και σ΄εμάς, γιατί όλοι πήραμε από κάτι που μας άρεσε και το ‘χουμε τώρα και το χαιρόμαστε ΕΝΤΕΛΩΣ  ΔΩΡΕΑΝ!!!

Μεταξύ μας: οι μαμάδες ήταν πιο χαρούμενες απ΄όλους γιατί ξεφορτώθηκαν μερικά από τα πράγματα που μόνο χώρο έπιαναν στο σπίτι και κανείς δεν τα χρησιμοποιούσε!